Hebt u zin in het nieuwe jaar? Dan bent u vast vergeten dat alles ijdelheid is en de dood nadert. De klok, het eeuwige symbool van het vervliegen van de tijd, staat centraal in de tentoonstelling die Job Smeets en Nynke Tynagel voor de jaarwisseling hebben ingericht bij Galerie Vivid. Voor Vivid stopt de tijd overigens nog geenszins: ondanks het ophouden van de gemeentelijke subsidie heeft de galerie besloten toch zijn deuren open te houden. Hoe een en ander financieel in het vat moet worden gegoten, dat wordt nog bezien.

Misschien kan Vivid inspiratie putten uit de winkelopstelling van Smeets en Tynagel. Zij hebben de galerie versierd met een circusachtig dessin op de muren, een ouderwetse winkelkast en toonbank, met daarin keramische spaarpot eekhoorns (omdat varkens niet hamsteren en eekhoorns wel). In de winkelkast staan lege witte keramische doosjes, en daarbovenin dus die onheilspellende klok. Klok, commercie, lege dozen: het lijkt erop dat Smeets en Tynagel een anti-materiële vanitasstatement maken. Net zoals generaties kunstenaars voor hen beschouwers wezen op de vergankelijkheid van aardse geneugten en daarmee op de naderende Dag des Oordeels. Tempus fugit, memento mori.

De winkel is een vlucht in de tijd. Het geheel ademt de Dickensiaanse sfeer van een snoepwinkel van een eeuw geleden. Alweer retro? Ja, maar Smeets en Tynagel pakken hun tijdreizen in drie opzichten strakker aan dan hoe de hausse aan retrodesign dat doet. Ten eerste proppen ze hun presentaties niet vol. Ten tweede hebben ze een neus voor beelden die veel associaties oproepen. Nu oud-Engels, andere keren waren het fantasy objecten, gouden hamers en sikkels, of een complete vikingenshow.

Ten derde werken ze met een minimum aan kleur. Bronskleurige fantasy-kasteelvormige kandelaars, vikingschepen van donker hout, en deze winkel zo wit als een geestverschijning. Steeds zijn het verleidelijke werelden, die Smeets en Tynagel meteen genadeloos ontmaskeren als zijnde onecht, geholpen door het onrealistische kleurpalet. Ook deze winkel is een maskerade: de keramische cadeautjes zijn leeg, de kast is van karton gemaakt, en de klok, die zo streng boven deze display van geglim uittorent, staat stil. Zo leeg is commercie, zeggen dus Smeets en Tynagel, die het zelf toch moeten hebben van mensen die hun spulletjes kopen. Ook hun naamgeving zou je als moralistisch kunnen opvatten: ze noemen zich Studio Job.

Maar, moraliserend design of niet, zelf zijn ze allesbehalve vies van ijdelheid. Als volleerde fotomodellen duiken ze graag modieus gekleed en gekapt op in fotoreportages over hun meubels. Vorig jaar stonden ze zelfs closeup op een cover van een glossy. Het zijn net kameleons: moeiteloos shoppen ze langs alle beeldculturen die maar enige nostalgie te leveren hebben en blazen dit op tot grote hoogtes, terwijl ze toch de 'cool' behouden van moderne vormgeving door overdaad achterwege te laten.

Studio Job, t/m 23 januari 2005, Galerie Vivid, William Boothlaan 17 a Rotterdam. Di-zo 12-18 uur. www.vividvormgeving.nl